Yol ve Gölgeler
Yol ve Gölgeler
Bir yol ki suskun, bir yol ki derin,
Gökyüzü ince bir hüzünle eğilmiş.
Her taşında bir hikâye, her virajında bir yemin,
Ve rüzgâr, bir kâğıttan mektup gibi silinmiş.
Kimin ayak izleri bu toprağı öptü?
Hangi rüya bu patikada unutuldu?
Gecenin koynunda düşen yıldızlar,
Kime yol gösterdi, kime tuzak kuruldu?
Ey yol, sen ki ne varır ne durursun,
Hem sığınağım hem de sınavımsın.
Bir çöl gibi yalnız, bir deniz gibi hırçın,
Hem güneşim hem de karanlığımsın.
Sonsuz bir sabah mı açar sonunda?
Yoksa sis mi kalır ardımda dolan?
Yürüyorum, bir kelebek kanadında,
Furuğ’un kırılgan ışığıyla bulanan.
Ve bilirim, Necip’in yankısıyla,
Bu yol hep yoluna kavuşacak.
Bir çığlık, bir dua, bir teslimiyet,
Yolda kaybolmak bile vuslat olacak.
Abdurrahman Türkoğlu
Benzer Bloglar
Anahtardan QR Koda: ...
18 Eylül 2025
Tebriz'den Konya'ya
13 Temmuz 2025
Konya'da Ramazan
13 Mart 2025Anahtardan QR Koda: ...
18 Eylül 2025
Tebriz'den Konya'ya
13 Temmuz 2025
Yorum yapmak için giriş yapmalısınız, Giriş Yap.
Henüz yorum yapılmamış.
