41.21
  
48.74
  
0.00
  
98.14

Zindan ve Kandil

Zindan ve Kandil

Bir sükût çöker ruhuma, dilsiz mi dilsiz,
Zamanın ipinde asılı bir gece.
Gökyüzü, bir kara perde misali,
Ay ışığını gizler, kandiller titrekçe.

Zindan duvarları, nefesimi yutmuş,
Her taşında bir mahşer yankısı.
Ruhum, yorgun bir yolcu;
Gölgelere emanet bırakmış bakışını.

Yürek, yangın yeri, kül olmuş düşler,
Bir çığlık uzar, yıldızlar saklanır.
Hakikat, bir kor misali avuçta,
Yalnızlığın ateşinde sabır yanar.

Ey vuslat, ey sonsuz tılsımlı sır!
Bu zindanın kapısı nereye açılır?
Bir kandil tut elimden, yak aydınlığa,
Huzur, bir adım ötededir belki, kim bilir?

 

ATR

Bu yazıya tepkini ver!

Benzer Bloglar